Musil Robert
 
Encyklopedia PWN
Musil
[mụ:zıl]
Robert Wymowa, ur. 6 XI 1880, Klagenfurt, zm. 15 IV 1942, Genewa,
pisarz austriacki;
od 1938 na emigracji w Szwajcarii; debiutował powieścią Niepokoje wychowanka Törlessa (1906, wyd. pol. 1965), nawiązującą do własnych przeżyć pisarza w szkole kadetów; z pierwszego okresu twórczości pochodzą też zbiory nowel (Zespolenia 1911, wyd. pol. 1982, Trzy kobiety 1924, wyd. pol. 1963); dziełem życia M. jest nie dokończona powieść eseistyczna Człowiek bez właściwości (t. 1 1930, t. 2 1932, t. 3 1943, wyd. pol. t. 1–4 1971), ukazująca schyłek monarchii austro-węg., analizująca przyczyny rozpadu starego porządku społ., poruszająca filoz. i moralne problemy okresu poprzedzającego I wojnę świat.; M. pisał również dramaty (Marzyciele 1911, przekład pol. w „Dialogu” 1964 nr 6) i eseje — zbiór Czarna magia, albo Spuścizna za życia (1936, wyd. pol. 1989); pol. wybór Człowiek matematyczny 1995).
Bibliografia
E. NAGANOWSKI Podróż bez końca. O życiu i twórczości Roberta Musila, Kraków 1980.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia