Mozambik. Warunki naturalne

Mozambik. Warunki naturalne.

Wschodnią i południową część kraju zajmuje aluwialna, silnie zabagniona nizina o szer. od 80 km na północy do 400 km na południu; w południowej części nizinnego obszaru wznosi się izolowany, wapienny płaskowyż (do 250 m), w środkowej — masyw Gorongosa (1862 m); od zachodu (między rz. Zambezi i Limpopo) nizinę ogranicza krawędź krystal. wyż. Matabele, rozdzielona na oddzielne masywy górskie: Injanga (do 2593 m) i Binga (do 2436 m). W środkowej i północnej części kraju rozciąga się płaskowyż (średnia wys. 700 m), zbud. ze skał krystal. i osadowych, silnie pocięty licznymi uskokami; ponad jego powierzchnię wznoszą się oddzielne masywy górskie (m.in. Namuli, 2419 m). Wybrzeże w części północnej skaliste, strome, z licznymi, małymi zatokami, otoczone rafami koralowymi, w części południowej mniej rozczłonkowane, płaskie, piaszczyste, miejscami zabagnione. Klimat podrównikowy wilgotny, na północnym zachodzie — suchy, na skrajnej północy — monsunowy; na południe od ujścia rz. Limpopo klimat zwrotnikowy pośredni między wilgotnym i suchym; średnia temp. w styczniu 28°C na północy i 26°C na południu, w lipcu odpowiednio 24°C i 18°C; na płaskowyżu chłodniej (odpowiednio 22 i 15°C); średnia roczna suma opadów od 800 mm na południowym wybrzeżu, do 1000–1500 mm na północnym wybrzeżu i płaskowyżu; pora deszczowa od listopada, grudnia do marca, kwietnia. Gęsta sieć rzeczna; największe rz.: Zambezi, Limpopo, Ruvuma, Lúrio, Sabi (Save); duże wahania wodostanów (w porze deszczowej częste wylewy rzek); liczne katarakty i wodospady utrudniające żeglugę; na granicy północno-zachodniej przybrzeżna część jez. Niasa. Roślinność stanowią w większości sawanny; nad rzekami wiecznie zielone lasy galeriowe, na brzegach mor. i przy ujściach rzek namorzyny; najwyższe wzniesienia porasta roślinność górska. W południowej, nizinnej części Mozambiku znajdują się 3 parki nar.: Gorongosa, Zinave i Banhine; mocno zniszczone w wyniku działań wojennych.