Móricz Zsigmond
 
Encyklopedia PWN
Móricz
[mọ:ric]
Zsigmond Wymowa, ur. 2 VII 1879, Tiszacsécse, zm. 4 IX 1942, Budapeszt,
pisarz węgierski;
1929–33 współredaktor pisma „Nyugat”; proza realist. z elementami naturalizmu, krytycznie ujmująca gł. problemy społ. i polit. Węgier po rewolucji 1918–19; powieści: Bądź dobry aż do śmierci (1920, wyd. pol. 1939), Krewni (1930, wyd. pol. 1952), Rozbójnik (1937, wyd. pol. 1956); trylogia hist. z dziejów Siedmiogrodu w XVII w. Erdély (1922–35), powieść podejmująca temat walk niepodległościowych 1848–49 Rózsa Sándor (t. 1–2 1941–42); opowiadania (pol. wybór Ptaszyna boża..., t. 1–2 1988).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia