Morcinek Gustaw, ur. 25 VIII 1891, Karwina (obecnie w Czechach), zm. 20 XII 1963, Kraków,
pisarz;
Morcinek Gustaw
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
związany ze Śląskiem (nauczyciel, działacz plebiscytowy, 1952–56 poseł na sejm); 1939–45 więziony w hitl. obozach koncentracyjnych, m.in. w Dachau (wspomnienia Listy spod morwy 1945, wyd. krajowe 1946); popularność zdobył gł. utworami z życia górników, łącząc autentyzm obserwacji z liryzmem i humorem; powieści, m.in. Wyrąbany chodnik (cz. 1–2 1931–32), Wyorane kamienie (powstała 1937, wyd. pełne 1964), Pokład Joanny (1950), Górniczy zakon (1964), zbiory opowiadań (Serce za tamą 1929, wyd. 2 zmienione 1936, W zadymionym słońcu 1933); powieść hist. Ondraszek (1953); utwory dla młodzieży (powieść Ludzie są dobrzy 1935, opowiadanie Łysek z pokładu Idy 1933); zbiory baśni śląskich, szkice lit., publicystyka; Wybór pism (t. 1–3 1956), wybór opowiadań Miód w sercu... (t. 1–2 1966).
