Morawianie,
mieszkańcy Moraw, regionalna grupa czeska o silnym poczuciu odrębności i własnej tożsamości;
Morawianie
Encyklopedia PWN
stanowią większość wśród 4 mln (1992) mieszkańców Moraw we wschodnich Czechach; mówią wieloma dialektami języka czeskiego; zostali schrystianizowani w IX w., wśród wierzących dominują katolicy, działa protestancki Kościół Morawski; są potomkami Słowian, którzy zajęli Morawy w VI w., w IX w. zjednoczone plemiona morawskie utworzyły Państwo Wielkomorawskie, istniejące do początku X w.; zależność od Czechów sięga XI w., mieli różny zakres samorządności, w 2. połowie XVIII w. ich ziemie zostały przez Austrię wydzielone z Czech, od 1918 w Czechosłowacji, od 1993 w Czechach; od XIX w. głębokie przemiany w strukturze społecznej i gospodarce, związane z intensywnym uprzemysłowieniem i urbanizacją; kultura M. ulegała w ciągu wieków silnym wpływom germańskim, oryginalne cechy zachowały się w kulturze ludowej, żywe są różne przejawy tradycyjnej sztuki i rzemiosła, zwłaszcza na południowym wschodzie, M. organizują liczne festiwale folklorystyczne i ludowe święta.
