Minamoto Yoshitsune
 
Encyklopedia PWN
Minamoto Yoshitsune, ur. 1159, zm. 15 VI 1189, Koromogawa,
japoński wojownik z rodu Seiwa-Genji Minamoto.
W 1159 jego ojciec, Yoshitomo, i większość rodziny zostali zgładzeni po krótkiej wojnie z Tairą Kiyomorim. M. zamknięto w klasztorze Kuramadera, gdzie kształcono go na mnicha buddyjskiego, potajemnie ćwiczył się też w sztukach walki. Po kilkunastu latach uciekł, schronił się w Hiraizumi, u Fujiwary Hidehiry. W czasie wojny (1181–85) z rodem Taira, którą rozpoczął jego przyrodni brat Yoritomo, okazał się znakomitym strategiem i taktykiem, imponował również odwagą osobistą; wsławił się m.in. atakiem na bazę Tairów na wyspie Ya-shima oraz walką w decydującej bitwie mor. w zat. Dannoura. W 1184 wkroczył do Kioto, gdzie cesarz obsypał go zaszczytami. Wzbudziło to zawiść Yoritomo, który nie przyjął go na audiencji i nie wpuścił do Kamakury, nasłał też na brata skrytobójcę. M. ponownie schronił się u Fujiwary Hidehiry. Po śmierci Hidehiry jego syn, Yasuhira, zdradził M. Armia z Kamakury otoczyła Koromogawę, gdzie M. przebywał. Rozegrała się bitwa; widząc nieuchronną klęskę, M. popełnił samobójstwo. M. uważany jest za jednego z największych nar. bohaterów Japonii. Na jego temat powstawały eposy wojenne, dramaty i liczne legendy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia