Mięguszowieckie Szczyty
 
Encyklopedia PWN
Mięguszowieckie Szczyty, słowac. Mengusovské štíty,
trzy szczyty w gł. grani Tatr Wysokich, na granicy ze Słowacją, pomiędzy przełęczami Hińczową (2323 m) a Czarnostawiańską (ok. 2340 m);
rozróżnia się szczyty: Wielki Mięguszowiecki (2438 m), Pośredni Mięguszowiecki (2393 m), Mięguszowiecki Czarny (2410 m); M.Sz. są rozdzielone przełęczami: Wyżnią Mięguszowiecką i Mięguszowiecką Pod Chłopkiem; niedostępne dla turystów.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Karpaty, panorama Tatr Zachodnich z masywu Mięguszowieckich Szczytówfot. M. Uba/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia