Meksykanie
 
Encyklopedia PWN
Meksykanie,
latynoamer. naród formujący się w granicach państw. Meksyku, począwszy od hiszp. podboju w XVI w. ziem Azteków, Majów, Zapoteków, Misteków i in. grup indiańskich;
liczba ludności Meksyku w 1998 osiągnęła 94 mln, ponadto ok. 15 mln M. mieszka w USA, głównie w przygranicznych stanach oraz w wielkich ośrodkach miejskich; po odliczeniu od całej populacji kraju liczby Indian (w zależności od kryteriów 8–30%), w granicach Meksyku mieszka ok. 66 mln M.; w większości są Metysami, tj. potomkami mieszanych związków Hiszpanów z tubylczą ludnością, natomiast część z nich to potomkowie hiszpańskich kolonistów oraz imigrantów z Europy; językiem narodowym M. jest hiszpański; dominującą religią katolicyzm, przesiąknięty jednak wieloma wierzeniami pochodzenia indiańskiego; ważnymi czynnikami procesu narodotwórczego było uzyskanie niepodległości w 1821, rewolucja z lat 1910–17, konflikty graniczne ze Stanami Zjednoczonymi oraz wielkie ruchy migracyjne ze wsi do miast przyspieszające procesy asymilacji Indian; w ideologii narodowej M. ważne miejsce zajmuje duma z osiągnięć cywilizacyjnych Azteków, których uznaje się za protoplastów współczesnych mieszkańców Meksyku oraz heroiczna mitologia historyczna doby walk niepodległościowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia