Meklemburskie, Pojezierze
 
Encyklopedia PWN
Meklemburskie, Pojezierze, Mecklenburgische Seenplatte,
zachodnia część Pojezierzy Południowobałtyckich, w północno-wschodnich Niemczech, między dolinami dolnej Łaby i dolnej Odry;
2 ciągi moren czołowych zlodowacenia Wisły (fazy pomor. i frankfurcka); w północnej części (na Pustaci Lüneburskiej) najwyższe wzniesienie Helpter Berg 179 m, ok. 800 jezior, największe Müritz i Schwerin, najgłębsze — Schaal (do 71,5 m); liczne rzeki: dopływy Łaby (Hawela, Elde) i przymorza bałtyckiego (Warnow, Recknitz, Piana, Uecker); lasy bukowe, w zagłębieniach terenu olsy i roślinność bagienna; region turyst.-wypoczynkowy; gł. m. — Schwerin.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia