Martinson Harry
Encyklopedia PWN
przedstawiciel tzw. literatury proletariackiej; czł. ugrupowania lit. Fem Unga; od 1949 czł. Akad. Szwedz.; zbiory impresjonist. liryków, w których głosił filozofię radości życia i witalizmu (zbiór Nomad 1931); powieści z elementami autobiogr. (Droga do Klockrike 1948, wyd. pol. 1972); w eposie kosm. Aniara (1956) próba obrony praw i godności człowieka w zetknięciu z prowadzącą do samounicestwienia cywilizacją świata; także nowele i opowiadania (pol. wybór w antologii Losy ludzkie. Opowiadania i nowele szwedzkie 1965); 1974 otrzymał Nagrodę Nobla.
