Marta
 
Encyklopedia PWN
Marta,
aram. mar(a)tha ‘pani domu, gospodyni’,
postać biblijna, siostra Marii z Betanii i Łazarza (Łk 10,38–42).
Biblia wspomina, że często gościła Chrystusa w swoim domu. Podczas jednej z takich wizyt krzątała się „koło rozmaitych posług”, a jej siostra Maria siedziała Mistrza i słuchała słów Mistrza. Jezus zwrócił się do Marty: „Marto, (...) troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba [mało albo] tylko jednego”. Marta symbolizuje zaangażowanie religijne jako uzupełnienie kontemplacyjnej postawy swojej siostry. Według legendy prowansalskiej po Wniebowstąpieniu Jezusa Żydzi wprowadzili Łazarza, Martę z Betanii i Martę na dziurawą łódź bez steru i skierowali ją na Morze Śródziemne. Dzięki Bożej opiece rodzeństwo bezpiecznie dopłynęło do wybrzeża koło Marsylii. Łazarz został pierwszym biskupem tego miasta, Maria wiodła żywot pustelniczki w pobliskiej grocie, a Marta założyła żeński klasztor. Złota legenda wspomina, że koło Awinionu grasował okrutny smok Tarasek. Wezwana na pomoc święta pokazała mu krzyż, skropiła potwora wodą święconą i pokonanego w ten sposób związała paskiem, by ludzie mogli go wreszcie pozbawić życia. Marta została w miejscu zdarzenia, w mieście nazywanym odtąd Tarascon, i czyniła tam cuda, m.in. wskrzesiła topielca (tak jak Jezus wskrzesił jej brata Łazarza). Patronka Prowansji, miasta Tarascon oraz gospodyń domowych, sprzątaczek, hotelarzy, karczmarzy. Ukazywano ją zwykle w skromnej sukni, z pękiem kluczy za pasem, czasami także w strojnej szacie i koronie na głowie. Niekiedy prowadzi na rzemyku smoka i kropi go wodą święconą. Atrybutami św. Marty są również sztućce, drewniana łyżka, księga, różaniec. Święto: 29 VII.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia