Marlowe Christopher

Marlowe

[mạ:^rlə^u]

Christopher , ur. przed 26 II 1564 (data chrztu), Canterbury, zm. 30 V 1593, Deptford k. Londynu,

ang. poeta i dramatopisarz;

prowadził burzliwe życie, zginął zasztyletowany w tawernie, być może z powodów polit. lub swych ateistycznych poglądów; najwybitniejszy przed W. Szekspirem twórca tragedii elżbietańskiej; łączył powagę tematyki polit. i filoz. z dbałością o efekty widowiskowe, wprowadził bohatera o silnej indywidualności i bogatej psychice, często stawiającego się ponad normy społ. i moralne; wykształcił biały wiersz jako wszechstronną formę wersyfikacyjną; gł. utwory dram.: Tamerlan Wielki (cz. 1–2 1590, wyd. pol. 1977), Edward II (1594, wyst. pol. 1965), Tragiczne dzieje doktora Faustusa (1604, wyd. pol. 1908), The Jew of Malta (1633); do osiągnięć poet. M. należą: poemat erotyczny Hero and Leander (ukończony przez G. Chapmana i wyd. 1598), utwory liryczne i pastoralne w zbiorach The Passionate Pilgrim (1599) i England’s Helicon (1600); pol. przekłady wierszy w antologii Poeci języka angielskiego (t. 1 1969).

Bibliografia

W. TARNAWSKI Krzysztof Marlowe, Warszawa 1922.