Markiewicz Jarosław, ur. 12 VI 1942, Wysokie Litewskie k. Brześcia, zm. 25 VI 2010, Warszawa,
poeta, prozaik, malarz; studiował filozofię i historię na Uniwersytecie Warszawskim;
Markiewicz Jarosław
Encyklopedia PWN
zał. (1969) Teatr Robotniczy przy ul. Terespolskiej; 1982–87 współredaktor (z I. Smolką, T. Jastrunem, L. Szarugą) niezależnego czasopisma „Wezwanie”; współzałożyciel (1982, z W. Holewińskim) niezależnej oficyny wydawniczej Przedświt; w wierszach, utrzymanych w konwencji surrealist. — odwołujących się do buddyzmu zen, taoizmu Laozi, mistycyzmu E. Swedenborga i W. Blake’a — dąży do konfrontacji z nagim bytem („drugim okiem dnia”) i uwolnienia świadomości od iluzji; zbiory poet.: Stadion słoneczny (1965), Przyszedłem zapytać o własne imię czasu, który wnoszę (1968), Podtrzymując radosne pozory trwania pochodu (1971), W ciałach kobiet wschodzi słońce (1976), Wybór wierszy (1988), wybór Papierowy bęben (1996), Wiersze górne i dolne (2003); utwór dram. Między nagimi idą nadzy (1971, wyst. w Teatrze Robotniczym), powieść Chaos wita w tobie łotra i świętego (1979); wystawy malarskie; prace redakcyjne.
