Málaga 
,
m. w południowej Hiszpanii, w regionie autonomicznym Andaluzja, nad M. Śródziemnym, u ujścia rz. Guadalmedina;
, Málaga
Encyklopedia PWN
kolonia fenicka Malaka, zał. w końcu II tysiącl. p.n.e.; od III w. p.n.e. pod władzą Rzymu, od V w. n.e. — Wizygotów, od 711 — muzułmanów; w XIV–XV w. w emiracie Grenady: rozkwit gosp. i kult.; po zdobyciu 1487 przez Kastylię początek upadku gosp., zwłaszcza po wygnaniu morysków 1614; ważny port ponownie od końca XVIII w. Przemysł spoż. (gł. winiarski, wyrób znanego wina malaga), stoczn., chem., włók., cementowy; duży port handl. i rybacki; port lotn.; ośr. turyst., kąpielisko; forteca Alcazaba (przebudowa IX w.), Castillo de Gibralfaro (XIV w.); kościoły: S. Bartolome (XI w.), Nuestra Señora de la Victoria i Santiago del Mayor (XV w.); renes. katedra (XVI, XVIII w.); barok. kościoły i pałac biskupi z XVIII w. W okolicy M. rozwinięta uprawa winorośli, oliwek, drzew cytrusowych, dębu korkowego.
