Maksimow Władimir J.

Maksimow Władimir J., właśc. Lew A. Samsonow, ur. 27 XI 1930, Moskwa, zm. 25 III 1995, Paryż,

pisarz rosyjski;

od 1974 na emigracji; 1974–92 redaktor nacz. kwartalnika „Kontinient”; rozgłos zyskał dzięki opowiadaniu A człowiek żyje (1962, wyd. pol. 1964); powieści Siem dniej tworienija (Frankfurt n. Menem 1971), Karantin (tamże 1973), będące ostrym oskarżeniem rewolucji socjalist. i sowieckiego systemu totalitarnego; autobiogr. dylogia Proszczanije iz niotkuda (tamże 1974–82), ponadto powieści o wojnie domowej na Syberii Spojrzenie w otchłań (Paryż 1986, wyd. pol. 1993) i o Kozaczyźnie Koczewanije do smierti (Paryż 1994); publicystyka, m.in. Saga o nosorogach (Frankfurt n. Menem 1987).