Makino Nobuaki
 
Encyklopedia PWN
Makino Nobuaki, hrabia, ur. 22 X 1861, Kagoshima, zm. 25 I 1949, Tokio,
japoński polityk, dyplomata;
1871–74 uczył się w USA, jako jeden ze stypendystów przy misji Iwakury; studiował na uniwersytecie w Tokio; poseł m.in.: 1897–99 we Włoszech, 1899–1906 w Austrii; 1906–08 min. oświaty, 1911–12 — rolnictwa i handlu, 1913–14 — spraw zagranicznych, zast. przewodniczącego delegacji japońskiej na konferencję pokojową w Paryżu 1919; od 1914 poseł do izby wyższej parlamentu, czł. Tajnej Rady; jeden z najbliższych doradców Hirohito (1921–26 regenta, następnie cesarza), m.in. 1921–25 jako min. dworu cesarskiego, 1925–35 strażnik cesarskich pieczęci; zwolennik sojuszu z Wielką Brytanią i USA; uznany za „złego doradcę” przez nacjonalistów, gł. młodych oficerów armii lądowej, stał się jedną z ofiar ostatniego z zamachów Restauracji Shōwa (tzw. incydent 26 II 1936; Japonia — Historia); po 1936 wycofał się z polityki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia