Maino Juan Bautista
 
Encyklopedia PWN
Maino Juan Bautista, ur. I 1581, Pastrana k. Guadalajara, zm. 1 IV 1641, Madryt,
malarz hiszpański;
malarstwa uczył się we Włoszech, gdzie zetknął się z twórczością Annibale Carracciego i Caravaggia; 1611 osiadł w Toledo; 1614 wstąpił do zakonu dominikanów; od 1612 w klasztorze San Pedro Mártir w Toledo malował obrazy do ołtarza gł. (m.in. Pokłon pasterzy i Pokłon Trzech Króli) oraz freski na sklepieniu prezbiterium (1613–14); przed 1621 został w Madrycie nauczycielem rysunku przyszłego króla, Filipa IV, a po koronacji jego doradcą artyst.; pracował przy dekoracji Salón de Reinos pałacu Buen Retiro w Madrycie (Odzyskanie Bahía 1635); malarstwo M. cechuje jasna kolorystyka, świetlistość tonów, precyzyjny rysunek, realist. detal i rzeźbiarski modelunek.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia