Mahmud z Ghazni
 
Encyklopedia PWN
Mahmud z Ghazni, z dynastii Ghaznawidów, ur. 1 XI 971, zm. 30 IV 1030, Ghazni,
właściwy twórca i władca emiratu Ghaznawidów,
szerząc islam podbił północno-zachodnie Indie (Kaszmir, Pendżab); granice jego państwa rozciągały się od M. Kaspijskiego do Gangesu i od Jez. Aralskiego do pustyń Radźputany; od kalifa abbasydzkiego otrzymał tytuł sułtana; stol. Ghazni uczynił centrum kult. i intelektualnym rywalizującym z Bagdadem; na jego dworze przebywali historyk Al-Biruni i poeta Ferdousi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia