Maghut, Al- Muhammad, Muḥammad al-Māḡūṭ, ur. 1935, Salamijja,
poeta syryjski; przedstawiciel „nowej fali” wzorującej się na awangardzie poet. Libanu i Iraku;
Maghut, Al- Muhammad
Encyklopedia PWN
od lat 50. związany z ruchem komunist.; jego przesiąkniętą goryczą twórczość ukształtowały w znacznym stopniu lata spędzione w więzieniu; wydał m.in. zbiory poezji Huzn fi daw al-kamar [‘smutek w świetle księżyca’] (1963) i Al-Farah lajsa mihnati [‘radość nie jest moją profesją’]; sztuki teatr. i scenariusze filmowe; pol. przekł. wierszy Al-M. w antologii współcz. poezji arabskiej Pieśni gniewu i miłości (1990).
