Macedonia Północna. Polityka społeczna

Macedonia Północna. Polityka społeczna.

Gdy Macedonia była częścią dawnej Jugosławii obowiązywały w niej takie same zasady zabezpieczenia społecznego, jak w pozostałych częściach Federacji, tzn. powszechne, obowiązkowe ubezpieczenie zatrudnionych i ich rodzin, które obejmowało zasiłki chorobowe, renty, emerytury, odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy itp. Wszyscy pracujący mieli prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego trwającego od 18 do 36 dni. Po proklamowaniu niepodległości 1991 Macedonia przejęła wszystkie zobowiązania socjalne, jednak środki na ich realizację zostały znacznie okrojone. Opieka zdrowotna. Podobnie jak w sferze zabezpieczenia społ., Macedonia przejęła wszystkie zobowiązania byłej Federacji, dysponując znacznie bardziej ograniczonymi funduszami. Bezpłatną opieką zdrowotną są objęci wszyscy obywatele; są dostępne także prywatne usługi med.; 1995 w Macedonii było 4,5 tys. lekarzy, 17 szpitali, 20 wyspecjalizowanych klinik i 10,8 tys. szpitalnych łóżek. Wydatki państwa 1997 na ochronę zdrowia stanowiły 16,2% wydatków budżetowych. Polityka oświatowa. Powszechnym bezpłatnym obowiązkiem nauczania są objęte dzieci od 7. do 15. roku życia. Nauka w szkole podstawowej trwa 8 lat, w szkole średniej ogólnokształcącej 4 lata, w innych typach szkół średnich (zaw., technikach, pedag. i artyst.) — 4–5 lat. Językiem wykładowym jest maced., ale działają także szkoły serb., tur. i albańskie. Na oświatę przeznacza się 5,6% PKB, jednak wśród osób powyżej 15. roku życia liczba analfabetów wynosi 10,4%.