Lubawa
 
Encyklopedia PWN
Lubawa,
miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, na obszarze Garbu Lubawskiego, nad rz. Sandela (dorzecze Drwęcy), w Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich;
Ludność miasta: ogółem — 10,4 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 611,0 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 17 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°45′E, szerokość geograficzna: 53°30′N
Data założenia miasta: 1245–60
Prawa miejskie: nadanie praw — 1303–11
Oficjalne strony WWW: www.lubawa.pl
wczesnośredniowieczna osada i gród plemienia pruskiego Sasinów; w XII/XIII w. opanowana przez książąt mazow., następnie wraz z ziemią chełmińsko-michałowską w rękach Krzyżaków, nadana biskupom chełmińskim; prawa miejskie 1303–11; od 1440 czł. Związku Pruskiego; od 1466 w Polsce (Prusy Król.); 1772–1920 w zaborze pruskim ośr. polskości (1890 Bank Lud., 1913 „Głos Lubawski”); w XIX w. popularne targi zwierzęce; od 1902 połączenie kol.; w okresie międzywojennym m.in. przemysł przetwórczy; w czasie okupacji niem. 1942–45 hitl. obóz karny dla nieletnich. przemysł: spoż.; zakłady konfekcji techn., kilka fabryk mebli i kilkanaście stolarni; ośr. usługowy regionu roln.; Izba Historii i Tradycji Ziemi Lubawskiej; got. kościół (ok. 1330, przebudowa ok. 1550, z kaplicą późnorenes. 1581); manierystyczny kościół pobernardyński o tradycjach got. (po 1580) z polichromowanym stropem (1606); barok. drewniany kościół Św. Barbary (1779).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia