Longhena Baldassare

Longhena

[longẹna]

Baldassare , ur. 1596, Wenecja, zm. 17 II 1682, tamże,

architekt wł., związany z Wenecją;

jeden z gł. przedstawicieli baroku w architekturze weneckiej; uczeń V. Scamozziego; gł dzieła w Wenecji: kopułowy kościół centralny S. Maria della Salute (1631–87), pałace Giustiniani-Lolin (ok. 1623), Pesaro (od 1663), Ca’Rezzonico (1667–80), klatki schodowe, m.in. w klasztorze S. Giorgio Maggiore; łączył tradycje weneckie z barok. kształtowaniem brył i scenograficznymi efektami wnętrza; precyzja arch. detalu.

Wenecja, pałac Pesaro, Baldassare Longhena, budowany od 1663.