Łomnicki Tadeusz, ur. 18 VII 1927, Podhajce (obwód tarnopolski, Ukraina), zm. 22 II 1992, Poznań,
brat Jana, aktor, reżyser;
Łomnicki Tadeusz
Encyklopedia PWN
występy od 1945 w Krakowie i Katowicach, od 1949 w Warszawie (1949–73 Teatr Współczesny, 1974–75 Teatr Narodowy, 1976–81 Teatr na Woli, także dyr., 1981–84 Teatr Polski, oraz gościnnie w innych teatrach); role dramatyczne i komediowe, gł. charakterystyczne, wyróżniające się wirtuozowską techniką gry, m.in. Arturo Ui — Kariera Artura Ui B. Brechta, Łatka — Dożywocie A. Fredry, Głumow — Pamiętnik szubrawca A. Ostrowskiego, Prysypkin — Pluskwa W.W. Majakowskiego, Goya — Gdy rozum śpi A.B. Wallejo, Salieri — Amadeusz P. Shaffera, Krapp — Ostatnia taśma Krappa S. Becketta, Feuerbach — Ja, Feuerbach T. Dorsta, Bruscon — Komediant Th. Bernharda; inscenizacje, m.in. Pierwszy dzień wolności L. Kruczkowskiego (1976, także rola Anzelma), Do piachu (1979) i Kartoteka (1988, Berlin Zachodni) T. Różewicza, Affabulazione P.P. Passoliniego (1984); role w filmach, m.in.: A. Forda (Piątka z ulicy Barskiej 1954, Pierwszy dzień wolności 1964, Frauenärzt 1966), A. Wajdy (Pokolenie 1955, Człowiek z marmuru 1977), J. Hoffmana (Pan Wołodyjowski 1969, Potop 1974), J. Skolimowskiego (Ręce do góry 1967), A. Trzosa-Rastawieckiego (...gdziekolwiek jesteś, Panie Prezydencie 1978), M. Koterskiego (Dom wariatów 1984); występy w telewizji (m.in. w serialu telew. Przygody pana Michała P. Komorowskiego 1969); praca pedag. w warsz. PWST (od 1974 profesor, 1971–81 rektor); autor dramatów (m.in. Noe i jego menażeria, wyst. 1948), wspomnień (Spotkania teatralne 1984); 1968 i 1978 otrzymał nagrody państw. I stopnia.