Łobodowski Józef
 
Encyklopedia PWN
Łobodowski Józef, ur. 19 III 1909, Purwiszki, zm. 18 IV 1988, Madryt,
poeta, prozaik, tłumacz i publicysta;
od 1935 związany z ruchem lewicowym, m.in. 1934 redaktor pisma „Dźwigary”, autor zbioru wierszy rewolucyjnych O czerwonej krwi (1931), skonfiskowanego przez cenzurę; uczestnik kampanii wrześniowej, po 1939 poza krajem, od 1941 w Hiszpanii, wieloletni współpracownik rozgłośni pol. radia madryckiego, felietonista londyńskich pism „Orzeł Biały” i „Wiadomości” (wyd. osobne felietonów Worek Judaszów 1995); wiersze przesycone tragicznym patosem (zbiory wyróżnione 1937 Nagrodą Młodych PAL: Rozmowa z Ojczyzną 1935, wyd. 2 zmienione 1936, Demonom nocy 1936), dające wyraz fascynacji pejzażem i dram. historią rodzinnych kresów (zbiory Złota Hramota 1954, Pieśń o Ukrainie 1959), nawiązujące do form poezji arab.-hiszp. (zbiór Kasydy i gazele 1961); powieści o charakterze autobiogr. (m.in. Dzieje Józefa Zakrzewskiego, cz. 1–4 1965–70); przekłady z literatury ros., ukr., hiszp.; wybory wierszy: Rachunek sumienia (1987), Poezje (1990).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia