Litwacy,
potoczne określenie Żydów przybywających od schyłku XIX w. do Królestwa Polskiego z obszarów dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego i Ukrainy (z ustanowionej 1791 przez Katarzynę II tzw. strefy osiedlenia, biegnącej od Morza Bałtyckiego wzdłuż północnej granicy guberni kowieńskiej i wzdłuż wschodnich granic guberni witebskiej, mohylewskiej, czernihowskiej, połtawskiej i jekaterynosławskiej do Morza Azowskiego; na wschód od niej nie wolno było mieszkać Żydom);
Litwacy
Encyklopedia PWN
przybywali w obawie przed nasilającymi się pogromami oraz represjami administracyjnymi władz rosyjskich; głównie biedota, która tworzyła konkurencję dla istniejącego już drobnego handlu i rzemiosła żydowskiego i polskiego w Królestwie.