Lismanin Franciszek
 
Encyklopedia PWN
Lismanin Franciszek, ur. 1504, Korfu (Grecja), zm. IV 1566, Królewiec,
działacz reformacji, pochodzenia greckiego;
do Polski przybył z Włoch prawdopodobnie w orszaku królowej Bony, w Krakowie wstąpił do zakonu franciszkanów; studiował teologię i filologię w Krakowie i Padwie; 1538–54 prowincjał zakonu franciszkanów; od 1545 komisarz generalny na Polskę, Litwę i Czechy, kaznodzieja i spowiednik królowej Bony oraz profesor teologii na uniwersytecie w Krakowie; od ok. 1545 należał do koła humanistów krak., zwolenników odnowy intelektualnej i polit.-społ. Polski oraz reformacji; 1553 w Genewie pod wpływem J. Kalwina został wyznawcą kalwinizmu; po powrocie 1557 do Polski superintendent Jednoty kalwińskiej w Małopolsce; od 1563 w Królewcu na dworze ks. Albrechta.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia