Lepidus
 
Encyklopedia PWN
Lepidus, Marcus Aemilius Lepidus, ur. ok. 228 p.n.e., zm. 152 p.n.e.,
polityk rzymski;
201–200 p.n.e. członek poselstwa na Wschód, wręczył Filipowi V ultimatum, którego odrzucenie doprowadziło do wybuchu II wojny macedońskiej; edyl kurulny 193 p.n.e., doprowadził do skazania wielkiej liczby nielegalnych użytkowników ager publicus; zbudował Porticus Aemilia w porcie tybrzańskim; 191 pretor, 187 i 175 konsul, 179–178 cenzor, od 180 pontifex maximus, od 179 princeps senatus; jeden z twórców rzym. polityki w północnej Italii; 187 wytyczył via Aemilia z Ariminum (ob. Rimini) do Placentii (ob. Piacenza); 175 deportował na Niz. Padańską Ligurów z Apeninu Liguryjskiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia