Ławrynowicz Zygmunt
 
Encyklopedia PWN
Ławrynowicz Zygmunt, ur. 14 X 1925, Poniewież, zm. 22 IX 1987, Londyn,
poeta, tłumacz;
1943 wywieziony do Niemiec do pracy przymusowej, 1944 przedostał się do Włoch, gdzie wstąpił do 2 Korpusu Pol., od 1946 w Wielkiej Brytanii, 1955 redaktor „Merkuriusza Polskiego”, 1958–59 współredaktor mies. „Życie”, czł. zespołu redakcyjnego „Kontynentów”; w poezji częste nawiązania do motywów bibl.; zbiory Epitafium jesieni (1953), Syn marnotrawny i inne wiersze (1968), Anglobabilon. Wiersze 1965–1985 (1986); przekłady poezji ang., wł. i litewskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia