Lasowiacy,
grupa ludności zamieszkującej tereny położone w widłach Wisły i Sanu (Puszcza Sandomierska);
Lasowiacy
Encyklopedia PWN
początki stałego osadnictwa na tych terenach sięgają XV–XVI w. i były związane z eksploatacją puszczy; dopiero w XVIII w. gł. zajęciem Lasowiaków stało się rolnictwo; w warunkach życia w puszczy ukształtowały się u Lasowiaków, inne niż u sąsiedniej ludności roln., cechy gwarowe, zwyczaje, obrzędy, folklor, szczegóły stroju, budownictwa, zdobnictwa; obecnie odrębności te niemal całkowicie zanikły.
