Łapicki Andrzej
 
Encyklopedia PWN
Łapicki Andrzej, ur. 11 XI 1924, Ryga, zm. 21 VII 2012, Warszawa,
aktor, reżyser;
występy od 1945 w Łodzi, od 1949 w Warszawie (Teatr Współczesny do 1972, z przerwą, Teatr Dramatyczny 1964–66 i 1982–83, Teatr Narodowy 1972–81, Teatr Polski od 1983); role dramatyczne i komediowe, m.in. Shaw — Kochany kłamca J. Kilty’ego, Don Juan M. Frischa, oraz we własnych inscenizacjach: Sebastian — Zamek w Szwecji F. Sagan (1961), Hankowski — Ta Gabriela... wg listów G. Zapolskiej (1977), AA — Emigranci S. Mrożka (1988), On — Sztuka konwersacji K. Brandysa (1989); inscenizacje, m.in. wielu dramatów A. Fredry (też w Teatrze TV), m.in. Śluby panieńskie (1995); role filmowe (Sposób bycia J. Rybkowskiego 1966, Wszystko na sprzedaż A. Wajdy 1968, Zazdrość i medycyna A. Majewskiego 1973, W zawieszeniu W. Krzystka 1986), także za granicą; 1989–96 prezes ZASP; od 1953 praca pedag. w PWST w Warszawie (od 1979 profesor, 1981–87 i 1993–96 rektor); 1996–98 dyr. artyst. Teatru Polskiego w Warszawie; zbiory felietonów Przed lustrem (1983); 1989–91 poseł na sejm.
Bibliografia
M. MISIORNY Andrzej Łapicki, Warszawa 1974.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Łapicki Andrzej, Śluby panieńskie A. Fredry. A. Łapicki (Radost) i R. Królikowski (Gustaw), Teatr Powszechny w Warszawie (1995).fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia