Landry
francuski ekonomista i demograf, działacz polityczny.
[lãdrị]
Adolphe, ur. 29 IX 1874, Ajaccio (Korsyka), zm. 28 VIII 1956, Paryż,
Landry Adolphe
Encyklopedia PWN
Od 1907 profesor École Practique des Hautes Études; od 1910 deputowany z ramienia Radykalnej Partii Socjalistycznej Korsyki; 1920–32 kilkakrotnie minister różnych resortów, m.in. minister marynarki wojennej i pracy; współtwórca francuskiego Kodeksu rodzinnego (1939) i ustawy o zasiłkach rodzinnych (1946). Zwolennik kierunku psychologicznego w ekonomii (austriacka szkoła w ekonomii); jego pierwotne zainteresowania skupiały się wokół podziału dochodu; rozwinął teorię procentu (L’intérêt du capital 1904), pokazując, dlaczego procent jest tylko jednym z aspektów ogólnej teorii wartości; głównym przedmiotem jego demograficznych zainteresowań była populacja, a szczególnie wpływ na jej optymalną liczebność takich czynników, jak: umieralność, minimum egzystencji i rozrodczość z jednej strony oraz chęć osiągnięcia godziwego standardu życia z drugiej; Landry uważał, że zmniejszająca się liczebność populacji doprowadzi do upadku cywilizacji, jak to się stało ze starożytną Grecją czy kulturalnymi centrami imperium rzymskiego. Główne prace: L’utilité sociale de la propriété individuelle (1901), Manuel d’économique... (1908), Le maximum et l’optimum de population („Scientia” 1929), La révolution démographique (1934), Traité de démographie (1945).
