Landau Edmund Georg Hermann
 
Encyklopedia PWN
Landau Edmund Georg Hermann, ur. 14 II 1877, Berlin, zm. 19 II 1938, tamże,
matematyk niemiecki;
1909–33 profesor uniwersytetu w Getyndze, usunięty z powodu żydowskiego pochodzenia; czł. Akad. Nauk w Berlinie, Petersburgu i Rzymie; zajmował się teorią liczb i teorią funkcji analitycznych; rozwinął wprowadzone przez R. Dedekinda metody analityczne w teorii liczb algebraicznych, dowodząc m.in. twierdzenia o rozmieszczeniu ideałów pierwszych (1903); autor pierwszej monografii poświęconej rozmieszczeniu liczb pierwszych (Handbuch der Lehre über die Verteilung von Primzahlen 1909) oraz kursu analizy (Grundlagen der Analysis 1930), odznaczającego się nieskazitelną ścisłością log.; Vorlesungen über Zahlentheorie (t. 1–3 1927).
Bibliografia
Collected Papers, vol. 1–9, Duisburg 1985.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia