Lanckoroński Karol, hrabia, ur. 4 XI 1848, Wiedeń, zm. 15 VII 1933, tamże,
ojciec Karoliny, historyk, mecenas i kolekcjoner sztuki, ziemianin;
Lanckoroński Karol
Encyklopedia PWN
od 1874 czł. dziedziczny austr. Izby Panów, 1888–89 poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego, od 1887 konserwator zabytków w zachodniej Galicji; od 1891 czł. AU; organizator, mecenas i uczestnik ekspedycji nauk. (gł. archeol.) do Anatolii i północnej Syrii; 1902 fundator sarkofagu królowej Jadwigi w katedrze wawelskiej, 1905 przyczynił się do usunięcia wojsk austr. z Wawelu; współtwórca nowoczesnej służby konserwatorskiej w Austro-Węgrzech oraz jej podstaw w niepodległej Polsce; zgromadził bogatą kolekcję obrazów (m.in. Rembrandta i Tycjana), rzeźb, fresków i ceramiki staroż. Grecji, Rzymu, Indii, Chin i Japonii; autor m.in. dziennika z podróży dookoła świata (wyd. pol. Naokoło Ziemi 1888–1889, 1893).
