Lanckorońska Karolina, ur. 11 VIII 1898, Buschberg (Dolna Austria), zm. 25 VIII 2002, Rzym,
córka Karola, historyk sztuki;
Lanckorońska Karolina
Encyklopedia PWN
docent Uniw. Jana Kazimierza we Lwowie; w czasie II wojny światowej działała w konspiracji (AK); więziona w hitl. obozie koncentracyjnym Ravensbrück; od 1945 w Rzymie; badaczka nowoż. sztuki wł. (Dekoracja kościoła Il Gesù na tle rozwoju baroku w Rzymie 1935); współzał. (1945) i profesor Polskiego Instytutu Historycznego publikującego pod jej redakcją źródła do historii Polski, znajdujące się w zagr. archiwach («Elementa ad fontium editiones»); współorganizatorka (1967) Fundacji im. Lanckorońskich w Rzymie (wspomaga pol. instytucje kult. i nauk. na emigracji i w kraju); od 1990 czł. PAU; 1994 ofiarowała rodzinne zbiory sztuki muzeom pol. (Zamek Król., Muzeum Nar., Muzeum Wojska Pol. w Warszawie, Wawel i Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie); Wspomnienia wojenne (2001).
