Lam Jan
 
Encyklopedia PWN
Lam Jan, ur. 16 I 1838, Stanisławów (ob. Iwano-Frankowsk), zm. 3 VIII 1886, Lwów,
powieściopisarz i publicysta.
Uczestnik powstania styczniowego (1864–65 więziony); od 1866 we Lwowie; 1866–69 w redakcji „Gazety Narodowej”, 1869–86 „Dziennika Polskiego”, w których zamieszczał głośne Kroniki lwowskie (Wybór kronik 1954); w popularnych powieściach satyr. (uznany za gł. twórcę tego gat. w pol. literaturze) krytykował charakterystyczne wynaturzenia galicyjskiego życia społ. i polit., jak np. zbiurokratyzowanie administracji, zanik patriotyzmu u szlachty, demagogię dziennikarzy i polityków; Wielki świat Capowic (1869), Koroniarz w Galicji (1870), Głowy do pozłoty (1873), Idealiści (1876), Dziwne kariery (1881); Dzieła... (t. 1–4 1956–57).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia