Łącki Eliasz Jan, data ur. nieznana, zm. między 1 VI a 4 VII 1685,
generał;
Łącki Eliasz Jan
Encyklopedia PWN
od ok. 1639 w wojsku koronnym; uczestnik wojny ze Szwedami (do 1656 po stronie szwedzkiej), m.in. 1657 komendant obrony Warszawy, odznaczył się w oblężeniu Torunia 1658; walczył pod Słobodyszczami 1660 i w rokoszu Lubomirskiego 1665–66; oberszter wojsk koronnych 1669–79 i 1683–85; 1671–75 komendant m.in. Lwowa, 1671–73 generalny kwatermistrz (od 1672 generał-major); uczestnik walk z Tatarami (1671 Bracław i Kalnik) i Turkami (1673 Chocim, 1676 Żurawno, 1683 Wiedeń); od 1663 chorąży ziem pruskich.
