Łabuński Wiktor
 
Encyklopedia PWN
Łabuński Wiktor, ur. 14 IV 1895, Petersburg, zm. 26 I 1974, Kansas City (stan Missouri),
brat Feliksa Roderyka, pianista i kompozytor;
uczeń F. Blumenfelda (fortepian), W. Kolaftiego (kompozycja) i J. Withola (teoria muzyki) w Petersburgu, gdzie debiutował jako pianista, oraz E. Młynarskiego (dyrygentura) w Warszawie; 1919–28 profesor konserwatorium w Krakowie; następnie wyjechał do Stanów Zjedn., gdzie kontynuował działalność koncertową i pedag.; Symfonia g-moll (1936), utwory na fortepian i orkiestrę: Concertino c-moll (1932), Koncert C-dur (1937, wersja na 2 fortepiany i orkiestrę 1950), Wariacje (1948), utwory kamer., fortepianowe, pieśni.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia