Lạmbros Spirịdon
 
Encyklopedia PWN
Lạmbros Spirịdon,S. Lampros, ur. 21 IV 1851, Korfu, zm. 23 VI 1919, Kifisia k. Aten,
gr. bizantynolog i polityk;
studiował w Atenach, Berlinie, Londynie, Paryżu i Wiedniu; 1890–1917 profesor historii na uniwersytecie w Atenach, którego był 2-krotnie rektorem (1904–11); 1916 na czele rządu, ale pod naciskiem ententy 1917 musiał złożyć urząd; 1918 internowany; 1919 wrócił do Aten; przyczynił się do rozwoju gr. bizantynistyki; najważniejsze prace: Michael Akominatu ta sozomena, t. 1–2 1879–1880; Historia tes Hellados met’eikonom apo tes archeotaton chronon mechri tes haloseos tes Konstandinupoles, t. 1–6 1886–1908; Palaiologeia kai peloponesiaka, t. 1–4 1912–30; Catalogue of the Greek manuscripts on Mount Athos, t. 1–2, 1895–1900; wydawał 1904–17 czasopismo hist.-filol. „Neos Elinomnimon”.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia