Kumycy
 
Encyklopedia PWN
Kumycy,
lud zamieszkujący gł. nizinną część Dagestanu;
282 tys. (lata 90. XX w.); XVI–XVII w. przyjęli islam sunnicki; język kumycki; przed przyłączeniem do Rosji 1867 tworzyli księstwo tarkowskie; mimo tur. pochodzenia niektóre elementy kultury Kumyków naśladują wzorzec kauk.; rodzina patriarchalna pozostawia miejsce na wysoki status kobiet; bogatą tradycję ma rzemiosło: tkactwo (zwłaszcza wyrób kobierców), kaletnictwo, obróbka metali; ustny folklor Kumyków w wykonaniu bardów należy do najciekawszych na obszarze Kaukazu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia