Kubańczycy,
latynoamer. naród regionu karaibskiego stanowiący podstawową ludność Kuby;
Kubańczycy
Encyklopedia PWN
ok. 11 mln (1994), poza wyspą w USA (głównie na Florydzie), w Kanadzie, Hiszpanii i in. krajach Ameryki Łacińskiej żyje ok. 1 mln K.; językiem narodowym K. jest hiszpański; katolicyzm nominalnie jest najważniejszą religią, choć jego pozycja nie jest silnie ugruntowana, znaczną rolę odgrywa także afrochrześcijański kult santeria; większość K. to potomkowie Hiszpanów (ok. 66%) przybyłych na wyspę w okresie kolonialnym, oraz w 1. połowie XX w.; Mulaci, uważający siebie za białych, stanowią ok. 22%, a Afrokubańczycy wywodzący się z byłych niewolników sprowadzanych z Afryki Zachodniej oraz imigrantów z Haiti i Jamajki to ok. 12%; ludność pochodzenia chińskiego, przybyła na Kubę w XIX w., stopniowo zanika na skutek asymilacji; Indianie (większość wymarła już w XVI w.) nie uczestniczyli w procesie narodotwórczym; ważną rolę w formowaniu się narodu odegrały wojny o niepodległość toczone z Hiszpanią w XIX w. oraz liczne konfrontacje K. z różnymi formami interwencji Stanów Zjednoczonych w ich wewnętrzne sprawy; w kulturze kubańskiej zaznacza się wyraźnie dziedzictwo hiszpańskie, wpływy amerykańskie, tradycje afrykańskie oraz pewne elementy francusko-karaibskie.
