Krościenko nad Dunajcem

Krościenko nad Dunajcem,

w. gminna w woj. małopol., w pow. nowotarskim, w dolinie Krośnicy (Krośniczanki), oddzielającej Pieniny od Gorców, przy jej ujściu do Dunajca, oraz na zachodnich stokach Beskidu Sądeckiego.

W 1. poł. XIV w. wieś na szlaku naddunajeckim; prawa miejskie 1348. Ośrodek. gosp. niegrodowego starostwa czorsztyńskiego; 1772–1918 w zaborze austr.; od końca XVIII w. znane ze źródeł szczawy alkalicznej, eksploatowanych od 1829; w XIX w. rozwój uzdrowiska; 1880 utrata praw miejskich; 1973–82 w obrębie m. Szczawnica-Krościenko. — Ośrodek turyst.-wypoczynkowy; wchodzi w skład zespołu uzdrowiskowego Szczawnica-Krośnienko nad Dunajcem; źródła szczaw alkaliczno-słonych i żelazistych; sanatorium uzdrowiskowe; leczy się gł. choroby górnych dróg oddechowych; ośr. wczasowe; węzeł szlaków turyst.; przystań flisacka; wyciągi narciarskie; siedziba dyrekcji i Muzeum Pienińskiego Parku Nar.; gł. ośr. rekolekcyjny katol. ruchu oazowego (Światło-Życie); kościół z XIV–XVI w. (przebudowany w stylu barok.; polichromie z XIV w., ok. 1490 i 1589).