Kristeva Julia
 
Encyklopedia PWN
Kristeva Julia, ur. 24 VI 1941, Sofia,
żona Philippe’a Sollersa, fr. teoretyk literatury i psychoanalityk, eseistka, pochodzenia bułgarskiego;
od 1966 we Francji; profesor Uniw. Paryskiego; przedstawicielka nowej krytyki, związana z grupą i pismem Tel Quel; w badaniach nad literaturą początkowo wychodziła z założeń marksizmu, następnie wykorzystywała koncepcje psychoanalizy, językoznawstwa strukturalnego i semiotyki; wiele uwagi poświęca problematyce feminizmu; liczne prace, m.in. Sémeiotikè. Recherches pour une sémanalyse (1969), La révolution du langage poétique (1974), Pouvoirs de l’horreur. Essai sur l’abjection (1980), Soleil noir. Dépression et mélancolie (1987), Le temps sensible. Proust et l’expérience littéraire (1994, wyd. rozsz. 2000), Les nouvelles maladies de l’âme (1997), Le féminin et le sacré (1998, wspólnie z C. Clément), Le génie féminin (t. 1–2 1999–2000, dzieło poświęcone H. Arendt, M. Klein, S.G. Colette); pisze także powieści.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia