Kreütz Majewski Andrzej
 
Encyklopedia PWN
Kreütz Majewski Andrzej, ur. 15 VI 1934, Brdów k. Koła, zm. 28 II 2011, Warszawa,
scenograf, artysta malarz.
Od 1993 profesor ASP w Krakowie; współpraca z wieloma teatrami muz. (m.in. od 1961 z warsz. Teatrem Wielkim, od 1966 nacz. scenograf) i dram. w kraju i za granicą; mal. dekoracje, pełne rozmachu i wieloznacznej symboliki, wydobywające iluzoryczną perspektywę sceny, tworzone do oper i baletów, m.in.: Święto wiosny I. Strawinskiego (1962), Eugeniusz Oniegin P. Czajkowskiego (1967), Elektra (1971, 1973 Hamburg, 1974 Paryż) i Salome (1970 Londyn, 1993) R. Straussa, Diabły z Loudun (1975, też reżyseria), Czarna maska (1988) i Raj utracony (1993) K. Pendereckiego, Król Roger K. Szymanowskiego (1983, też reżyseria), także do przedstawień dram., m.in. Operetka W. Gombrowicza (1975) oraz scenografia i kostiumy do filmów, m.in. Faraon J. Kawalerowicza (1966); uprawia malarstwo sztalugowe; złote medale na Triennale Scenografii w Nowym Sadzie (1966) i Quadriennale Scenografii w Pradze (1967).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kreütz Majewski Andrzej, kostiumy do Diabłów z Loudin Krzysztofa Pendereckiego, 1975fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia