Kramers Hendrik Anthony, ur. 17 XII 1894, Rotterdam, zm. 24 IV 1952, Oegstgeest,
holenderski fizyk teoretyk;
Kramers Hendrik Anthony
Encyklopedia PWN
1920–26 pracownik Inst. Fizyki Teoret. w Kopenhadze, 1926–34 — w Utrechcie, od 1934 profesor uniwersytetu w Lejdzie; prowadził prace badawcze gł. z zakresu fizyki atomowej, mechaniki kwantowej, fizyki ciała stałego, magnetyzmu, optyki fiz.; 1920 podał teorię zjawiska Starka, 1924 rozwinął teorię zjawiska rozpraszania ramanowskiego; był jednym z twórców mechaniki kwantowej; 1926 podał metodę przybliżonego rozwiązywania równania Schrödingera, tzw. metodę WKB (Wentzel–Kramers–Brillouin); 1927 wprowadził (niezależnie od R. Kroniga) relacje K.–Kroniga o ogólnym związku między współczynnikiem załamania a współczynnikiem absorpcji.
