Kozienice
 
Encyklopedia PWN
Kozienice,
m. powiatowe w województwie mazowieckim, w Dolinie Środkowej Wisły, na wschodnim skraju Puszczy Kozienickiej, nad Zagożdżonką (lewy dopływ Wisły) i utworzonym na niej Jez. Kozienickim.
Ludność miasta: ogółem — 17,2 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 720,8 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 10 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 21°34′E, szerokość geograficzna: 51°35′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1549
Oficjalne strony WWW: www.kozienice.pl
wieś puszczańska, od XII w. własność norbertanek z Płocka; 1429 włączona do dóbr król. (miejsce urodzenia Zygmunta I Starego); prawa miejskie 1549; w XVI w. starostwo niegrodowe; 1788–94 działała tu jedna z największych w kraju manufaktur zbrojeniowych — król. rusznikarnia (tzw. sztucery kozienickie); po 1790 zał. hutę miedzi, garbarnie; od 1795 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; 1809 miejsce zwycięskiej bitwy wojsk pol. pod dowództwem gen. J. Zajączka z Austriakami; od XVII w. duże skupisko Żydów (1939 — ok. 3 tys. — ok. 55% mieszk.); w pocz. XIX w. miejsce zamieszkania cadyka Izraela Hopsteina zw. Kozienicer Magid; na pocz. XX w. drobne zakłady przem.; od 1915 połączenie kol.; w czasie I wojny świat. zacięte walki ros.-niem.; w czasie okupacji niem. 1940–42 getto (ponad 13 tys. osób, zginęły w ośr. zagłady w Treblince); ośr. konspiracji. W 1867–1975 i od 1999 siedziba powiatu. Ośr. przem. i usługowo-mieszkaniowy dla pracowników pobliskiej elektrowni cieplnej K. (w Świerżach Górnych); zakłady: meblarskie, artykułów biurowych, elektrotechnicznych, materiałów budowlanych, spoż.; pozostałości zespołu pałacowego: oficyna i budynki gosp., neorenes. (1896–1900), park krajobrazowy (koniec XVIII–XIX w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia