Koszalińskie, Pobrzeże, Pobrzeże Słowińskie,
środkowa część Pobrzeży Południowobałtyckich, między doliną dolnej Parsęty na zachodzie a przyl. Rozewie na wschodzie, na południu sąsiaduje z pojezierzami: Zachodniopomorskim i Wschodniopomorskim;
Koszalińskie, Pobrzeże
Encyklopedia PWN
obejmuje pas nadmor. zw. Wybrzeżem Słowińskim (z licznymi jeziorami przybrzeżnymi) oraz równiny i wysoczyzny morenowe przecięte dolinami rzek (Parsęty, Grabowej, Wieprzy, Słupi, Łupawy, Łeby) i odcinkami pradolin; dł. ok. 190 km, szer. 25–30 km (tylko wzdłuż Parsęty do 60 km); P.K. jest oddzielone od przylegającego od południa Pojezierza Zachodniopomorskiego stopniem terenowym o wys. 50–100 m; na P.K. wyróżnia się: równiny Białogardzką i Słupską, wysoczyzny Damnicką i Żarnowiecką oraz Pradolinę Redy–Łeby; region turyst., wypoczynkowy i uzdrowiskowy; liczne kąpieliska nadmor., m.in. Mielno, Darłowo oraz uzdrowiska: Kołobrzeg, Ustka, Łeba; porty rybackie i żeglugi przybrzeżnej (Kołobrzeg, Darłowo, Ustka, Łeba); w rejonie jez. Gardno i Łebsko utworzono Słowiński Park Nar.; liczne rezerwaty przyrody; ważniejsze m.: Koszalin, Słupsk, Kołobrzeg, Lębork, Białogard.
