Koskenniemi Veikko Antero
 
Encyklopedia PWN
Koskenniemi Veikko Antero Wymowa, właśc. V.A. Forsnäs, ur. 8 VII 1885, Oulu, zm. 4 VIII 1962, Turku,
fiński poeta, krytyk i historyk literatury;
1921–48 profesor uniwersytetu w Turku (1924–32 rektor); czł. Fińskiej Akad. Nauk; 1941–46 przewodniczący fińskiego Pen Clubu i Związku Literatów; twórczość pod wpływem szwedz. neoromantyzmu oraz eur. parnasizmu i symbolizmu; wiersze, często o motywach antycznych, m.in. zbiory Elegioja [‘elegie’] (1917), Sydan ja kuolema [‘serce i śmierć’] (1920); także liryka przyrody (Kurkiaura ‘klucz żurawi’ 1930, Tuli ja tuhka ‘ogień i popiół’ 1936); eseje (t.1–5 1916–31), monografie historycznoliterackie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia