Korolenko Władimir G., ur. 27 VII 1853, Żytomierz, zm. 25 XII 1921, Połtawa,
pisarz rosyjski;
Korolenko Władimir G.
Encyklopedia PWN
1876–84 na zesłaniu za udział w ruchu narodnickim; 1896–1918 redaktor działu lit. czasopisma „Russkoje bogatstwo”; działacz społ.; w czasie wojny domowej zajmował stanowisko antybolszewickie; głosił hasło literatury społ. aktywnej; realist. ukazywanie rzeczywistości połączył harmonijnie z elementami romantyzmu; wczesne opowiadania pod wpływem idei narodnickich (Sen Makara 1885, wyd. pol. 1898), później polemiczne wobec nich; swój program estetyczny zrealizował w zbiorach opowiadań syberyjskich (m.in. Sokolińczyk 1885) i utworach o problematyce filoz. (Niewidomy muzyk 1886, Cienie 1891); pełnym odzwierciedleniem poglądów Korolenki jest autobiogr., nie ukończona powieść Historia mojego współczesnego (1906–21, wyd. 1922, wyd. pol. t. 1–2 1959–61), klas. dzieło pamiętnikarstwa ros.; pol. wybory: Szkice i opowiadania (1900), Dzieła wybrane (t. 1–2 1952); popularyzator i tłumacz literatury polskiej.
