Kornaś Jan, ur. 26 IV 1923, Kraków, zm. 8 VIII 1994, tamże,
geobotanik;
Kornaś Jan
Encyklopedia PWN
od 1962 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1969 dyr. Inst. Botaniki tamże; 1971–73 wykładowca uniw. w Lusace (Zambia) i 1977–79 uniw. w Maiduguri (Nigeria); od 1973 czł. PAN, od 1982 — TNW, od 1989 — PAU; gł. dziedziny badań: ekologia i geografia roślin (zwłaszcza zagadnienia z zakresu synekologii zbiorowisk roślinnych lądowych i środowiska wodnego), kartografia roślinności, zagadnienia synantropizacji szaty roślinnej; oprac. monografie fitogeogr. i fitosocjol. Gorców (1957, 1967, 1968), Wyż. Krakowsko-Częstochowskiej (1951, 1952, 1957) oraz monografię roślinności podwodnej Zat. Gdańskiej (1948, 1950, wspólnie z żoną, A. Medwecką-Kornaś); podczas pobytu w Afryce badał rozmieszczenie i ekologię paprotników; syntezą jego prac był podręcznik Geografia roślin (1986, wspólnie z żoną).
