Koriacja

Koriacja, ros. Koriakija, Koriacki Okręg Autonomiczny, Koriạkskij awtonọmnyj ọkrug,

do 1 VII 2007 okręg autonomiczny w Rosji, nad M. Beringa i M. Ochockim, ob. część Kraju Kamczackiego.

Powierzchnia 301,5 tys. km², 25 tys. mieszk. (2008); gł. Rosjanie, Koriacy; ośrodek administracyjny Pałana; większa część powierzchni górzysta (G. Koriackie, G. Kołymskie); klimat subpolarny, na południu umiarkowany chłodny; gł. rz. Penżyna; roślinność tundrowa; podstawą gospodarki jest rybołówstwo, hodowla reniferów, myślistwo; wydobycie węgla brunatnego.

Historia.

Od XVII w. wyprawy ros. w głąb Kamczatki (gł. z fortu Anadyr, zał. 1648) i odkrycie pierwszych osad Koriaków (koczownicy żyjący we wspólnotach rodowych); próby obłożenia ich jasakiem (danina w naturze) przez władze ros. od początku wywoływały zbrojne sprzeciwy; w XVIII–XIX w. napływ osadników ros. (gł. sioła Penżyno, Giżyga) i początek wymiany handl. z Rosjanami (bogacenie się kupców ros.); od pocz. XX w. wymiana handl. Koriaków z Amerykanami (magazyny na Kamczatce); 1919–22 ziemie Koriaków zostały opanowane przez Białą Gwardię, 1923 zdobyte przez bolszewików; 1930 w Obwodzie Kamczackim utworzono Koriacki Okręg Narodowościowy (przymusowa kolektywizacja), po ogłoszeniu 1991 suwerenności okręg autonomiczny; w III 1992 podpisał układ o stowarzyszeniu z Federacją Rosyjską.